Het leuke aan theater is dat je de voorstelling zo lang kunt laten doorgaan als je wilt.
Je kan het ter plekke aanpassen, inkorten of verlengen.
Het duurt zolang ik wil.

‘Maar ja, niet voortvertellen is soms zo moeilijk dat ik dit soort dingen niet voor mezelf kan houden. Want ik weet dat gij het ook wil weten en daarom verklap ik het toch maar. Maar vertelt gij het nu niet voort.’

De voorstelling ‘Klokgelui’  is een bewerking van de gelijknamige roman van Leo Pleysier waarin een gordijn van gepraat wordt opengetrokken om het verborgen drama van een vereenzaamd koppel te tonen. Via monologen en dialogen wordt de geschiedenis gepresenteerd van Jef en Germaine bij monde van roddeltante Ludwina Pans. De bewoonster van het huis grenzend aan dat van het echtpaar neemt die rol graag en met verve op zich. Zij vertelt honderduit over wat zich allemaal ontvouwt in het huis naast het hare. Maar Jef vertelt ook zijn versie van de feiten.

Hij hoopt. Heel luid en heel stil. Dat hij de juiste antwoorden heeft.

‘Nee!’ is een beklijvende voorstelling gebaseerd op ‘Nee-land’ van Nic Balthazar, doorspekt met het eigen verhaal van Ali Ghulam Alidad.  

Een collage van teksten die passen bij de prachtige toog en in het sfeervolle decor van K-trolle in Roeselare.  

Over liefde, de maan, normaliteit, hunker, de stad, eenzaamheid, overspel, …  vanop een kruk, aan een tafeltje of achter de tapkraan. 

In  ‘Toogpraat’ brengen Lune, Lena en Nathan teksten van oa Sarah Kane, André Manuel, Annie M.G. Schmidt, Ingmar Heytze, Tjitske Jansen, Hilmano Christiaan van Velzen, Laura van Dolron, …