Beschrijf in het kort je parcours bij STAP Ik begon mijn parcours in het derde kleuter met vioolinitiatie bij Annemie Spanjers. Van kleins af aan werd ik geprikkeld door muziek. Toen ik als klein en nieuwsgierig meisje elke woensdag mijn broer opwachtte in de hal van STAP, was ik onmiddellijk verkocht aan viool. Annemie Spanjers leerde me de voorbije jaren de beste kneepjes van het vak. Bij haar sluit ik mijn parcours af. In het derde leerjaar startte ik met AMV bij Annemie Vandaele. Het vierde jaar AMV heb ik bij Trees Desmet en Carine Vercaigne gevolgd. Vanaf het zesde leerjaar speel ik in het strijkorkest van STAP o.l.v. Dirk Lievens. Na 4 jaar AMV volgde ik net zoals alle andere leerlingen 3 jaar AMC. Het eerste jaar bij Frederik Neyrinck en de laatste 2 jaren bij Hilde Dumoulin. Ik wou graag nog verder ontwikkelen in muziek en ben gestart met piano in het eerste middelbaar. Tot op heden volg ik piano bij Joachim De Borger. Voor piano zit ik nu in M3. Daarnaast volgde ik van het eerste tot en met het zesde middelbaar lessen ensemble bij Koen Coppé, Hilde Rosseel en Jan Wauters waarbij ik ook afstudeer. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik bij zo’n enthousiaste leerkrachten terecht kwam.

Wat betekent de academie voor jou? STAP is de voorbije jaren zeker en vast mijn tweede thuis geweest. De uren die ik er doorbreng, zijn voor mij een echte uitlaatklep. De ideale plaats om stoom af te blazen. Elke dag opnieuw in STAP is leerrijk en kom ik met plezier. Muziek is mijn grote passie waar ik elk moment van geniet. Daarnaast is STAP ook een perfecte ontmoetingsplaats met mensen die allemaal dezelfde passie delen. Ik heb veel mooie herinneringen aan STAP zoals Neerpelt, het optreden voor de Koning Boudewijnstichting met de koning en koningin, de vele optredens, de kamermuziekstage en natuurlijk ook de mooie vriendschappen die er zijn ontstaan!

Wat zijn je verdere plannen nu je afgestudeerd bent? Wat ik hierna zal doen, staat nog niet vast. Ik zal zeker niet stoppen met viool of piano spelen want het is een deel van mijn leven geworden. Ik hoop nog te kunnen meespelen in JOWest en samen met vrienden te musiceren. Het zou jammer zijn om dit hoofdstuk volledig af te sluiten. De herinneringen van dit muzikaal parcours kan niemand me afpakken en zal me zeker altijd bijblijven.