Ik ben gestart met dans toen ik 5 jaar oud was. Mijn vriendinnetje volgde hier les en ik ben meegekomen op vriendjesdag. Ik was meteen verliefd. Wat we allemaal deden kan ik niet zo goed meer herinneren. Het was vooral een beetje rondhuppelen en springen. Hoe ouder ik werd, hoe meer we echt leerden om te dansen en niet enkel de leerkrachten te volgen. Ik herinner mij de lessen waar we ons stuk van Rosas (Anne Teresa De Keersmaeker) moesten maken, nog erg helder. Volgens mij was ik dan 10 jaar. We hadden als vervangleerkracht Liedewei Verbelen. Elke week was het aftellen naar de zaterdagmorgen. Die lessen brachten mij zoveel vreugde, vanaf dan wist ik dat dansen iets meer voor mij betekende dan 'gewoon maar' een hobby. De jaren die volgden werden alsmaar beter en beter. Toen ik 12 was, mocht ik leren dansen op pointes, dat was al een droom van toen ik nog heel klein was. Die les was ook de eerste waar ik als leerkracht Lien Verhaeghen had. Zij heeft mij sinds dan zoveel bijgeleerd, op vlak van dans en daarbuiten. Ook kreeg ik dan de eerste keer te maken met hedendaagse dans (gegeven door Chloé Geers), een stijl waar ik nog niet veel van had gehoord. Daar leerden we om meer open te zijn en te durven. Bij ballet was alles mooi strak en wist ik precies wat ik moest doen, maar bij hedendaags was alles zeer los en vrij. Het duurde eventjes voor ik mij daarover kon zetten. Al ben ik blij dat dat is gebeurd, want ik ben er veel zelfzekerder uitgekomen. Natuurlijk volgde ik dan ook nog altijd ballet (door Isabelle Colpin), die lessen gaven mij altijd rust. Ook jazz (Lien Verhaeghen) die het omgekeerde deed en mij juist veel energie gaf. Ik ben ook zeer blij dat ik de laatste jaren deel mocht maken van de junior en dan de gewone compagnie. Het was altijd zeer verrijkend om eens met andere mensen te kunnen samenwerken en andere dansstijlen te leren. Ik ben zeer dankbaar voor die kans die ik heb gekregen en natuurlijk ook voor de leerkrachten (Adelien Vannecke, Lien Verhaeghen en Chloé Geers) die de extra groepen leidden.

Ik heb geen precies genre dat ik kan beschrijven, maar muziek die mij iets laat, voelen laat mij eveneens bewegen. Dit kan gaan van klassiek tot pop tot experimentele muziek. Mijn favorieten zijn ook altijd liedjes waar ik in het verleden al eens op heb moeten dansen, die geven mij altijd het prettige gevoel van nostalgie.

Niet per se in het dagdagelijkse leven, maar als ik naar een of andere voorstelling ga, is het altijd geweldig om een dans te zien en die bijvoorbeeld sneller te begrijpen of ik kan er volledig in opgaan. Ook heb ik dat vaak bij muziek, ons gevoel voor ritme wordt vaak onderschat, maar het is geweldig hoe goed wij de muziek soms kunnen aanvoelen. Zo apprecieer ik ook meer artistieke dingen. (dan bedoel ik dans- en muziekstukken, maar ook schilderijen...)

De laatste twee jaar is STAP meer en meer als een tweede thuis beginnen te voelen. Dit komt misschien ook omdat ik er minstens 8 uur in een week ben en fantastische vrienden heb gemaakt.

Er zijn altijd lessen geweest waar ik het eens minder leuk vond, maar dan dacht ik aan alle fantastische dingen die ik door dans heb meegemaakt. Dan is er gewoon geen optie om te stoppen, zoiets moois zal ik nooit kunnen opgeven.

Ik ben vooral heel erg geïnteresseerd geraakt in film- en klassieke muziek. Ik weet wanneer het (voor mij) een goed stuk is, als ik mijn lichaam en ziel volledig erin wil smijten. Klinkt misschien een beetje overdreven, maar zo is het het best omschrijfbaar.

Ik heb altijd wel al naar mijn leerkrachten opgekeken. Vroeger was dat vooral omdat ze leerkrachten waren. Nu besef ik wat voor impact ieder van hen op mijn leven heeft gehad. Ze hebben mij zoveel bijgeleerd op vlak van dans, maar dat heeft mij ook helemaal tot mezelf gemaakt. Zonder hen zou ik iemand compleet anders zijn.

Ik ben heel erg dankbaar voor alles wat jullie mij hebben geleerd. Ook een enorme merci voor alle steun en liefde die jullie gaven. De afgelopen jaren waren niet de makkelijkste voor mij persoonlijk en het feit dat ik wist, dat ik 's avonds kon dansen heeft mij heel erg geholpen. <3

Ja, we vormen een enorm hechte groep. We hebben elkaar doorheen de jaren leren kennen op zoveel verschillende vlakken. Vooral de afgelopen 3 jaar zijn we enorm naar elkaar toe gegroeid.

Ik zou zeker nog een extra paar jaar doen bij de uitvoerende dansers, zo moet ik nog niet volledig vaarwel zeggen.