Als negenjarige startte ik met notenleer bij Lut Vercruysse. Het jaar daarop begon ik met dwarsfluit. Als volwassene begon ik met lessen zang bij Hilde Coppé en iets later met fagot bij Koen Coppé.

Dwarsfluit was een veel gekozen instrument toen ik startte. Daarom ging ik op latere leeftijd op zoek naar een instrument dat wat minder frequent bespeeld werd. Een vriendin van mij nam me eens mee naar haar fagotles en ik was meteen verkocht.

STAP is een plek die al vele jaren een deel van mijn leven uitmaakt. Je komt er om beter te worden in wat je graag doet.

Ik zette mijn studies een paar keer 'on hold', maar nooit met het idee om er definitief mee te stoppen. Ik bleef telkens musiceren op school, in een koor, in een harmonie.

Omdat leerkrachten instrument je individueel coachen, spelen zij wel een grote rol in je leerproces. Ze kennen snel je sterktes en zwaktes. Ze weten de sterktes positief te bekrachtigen en je zwaktes om te buigen door op een positieve manier feedback te geven.

Bedankt Koen om me in slechts 6 jaar tijd toch naar deze Point Final! toe te begeleiden! Ik geloofde er soms zelf niet 100% in, maar jij kon me steeds overtuigen dat het me wel zou lukken. Je leutige, doch zeer correcte aanpak, zorgde ervoor dat ik er bleef voor gaan.

Tijdens de eerst proef breng ik 'Gracieusement en Modérément' uit een sonate voor 2 fagotten van J.B. de Boismortier , een 'concertino' van Michael Haydn en het plichtwerk 'Humorekse' van Julius Weissenborn. Op de tweede proef speel ik 'Largo al factotum' van Gioachino Rossini en een concerto van Antonio Vivaldi.

Je werken rustig aankondigen, eventueel met een grappige noot voor het publiek, zo word je zelf ook rustig.

Ik hoop dat ik volgend jaar verder fagotles kan blijven volgen. Muziek blijft sowieso een deel van mijn leven, ik ben lid van de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia Rumbeke en het Roeselaars Kamerkoor.