Toen ik 8 jaar was, begon ik met notenleer bij Marian Deboutte, waar ik meteen de smaak te pakken kreeg. Op dat moment begon ik ook met piano bij Véronique Vanhoucke. Tijdens mijn hele carrière bij STAP leerde ze me de kneepjes van het vak. In het middelbaar begon ik met AMC bij Tom Dejonckheere en samenspel bij Geert Deforche. Nadat ik in 2021 voor de eerste keer afstudeerde, wou ik absoluut nog niet stoppen. Daarom begon ik aan de specialisatie klassieke piano. Als keuzevak hierbij koos ik geluidsleer en opnametechnieken, wat ik krijg van Bert Lietaert.

Al vanaf ik het me kan herinneren, vind ik piano een prachtig en veelzijdig instrument.

Vooral de onderwerpen die we bespreken in geluidsleer en opnametechnieken komen van pas in mijn opleiding logopedische en audiologische wetenschappen. Van de zaken die we in STAP in de praktijk brengen, zie ik dan de theoretische kant.

Ik zal altijd naar STAP blijven kijken als een mooie periode in mijn leven, ik heb er nog nooit spijt van gehad dat ik eraan begonnen ben.

Toen ik voor de eerste keer Chopin, Rachmaninoff, Debussy, Ravel... speelde, begon ik meer naar hun muziek te luisteren. Zij zijn dan ook mijn favoriete componisten. Een paar van mijn absolute favoriete stukken zijn Pianoconcerto no. 1 van Chopin, Pianoconcerto no.3 van Rachmaninoff en Gaspard de la nuit van Ravel.

Véronique heeft een grote rol gespeeld in mijn muzikale ontwikkeling. Ze liet me kennis maken met veel verschillende stijlen, waardoor ik mijn eigen smaak en stijl kon ontdekken. Door haar ben ik ook naar meer moderne pianomuziek beginnen luisteren.

Ik wil vooral Véronique bedanken voor alle goede en interessante lessen, ik zal het missen! Ook Bert wil ik bedanken voor alle diverse en toffe opnames die we hebben gemaakt, dat waren ook leuke ervaringen.

Op de eerste proef breng ik een prelude en fuga (boek 1, no. 16) van Bach en The tides of Manaunaun van Henry Cowell. Op de tweede proef speel ik een sonate van Haydn, een studie van Moszkowski, en Liebestraum no.3 van Liszt.

Wanneer een examen eraan komt, zorg ik voor "stressmomenten" door mezelf te filmen terwijl ik speel. Dan krijg je het gevoel dat je het voor echt moet doen.

Volgend jaar zou ik graag lid worden van het Universitair Harmonisch Orkest van de KUL. Daarnaast staan er nog veel stukken op mijn to-dolijstje, dus er zal niet rap (en waarschijnlijk nooit) een einde komen aan het pianospelen.