Het is 1851. In het Hyde Park in Londen verrijst een reusachtige serre van glas en ijzer: the Crystal Palace. De allereerste wereldtentoonstelling opent haar deuren. Meer dan 14.000 voorwerpen en producten van over de hele wereld worden tentoongesteld in het glazen paleis.

Ik denk dat de eerste aanblik op het Crystal Palace
dat boven de bomen zweefde
en fonkelde in het zonlicht
je adem deed stokken
omdat dat gebouw
een belofte leek te doen
over de toekomst
over hoe ongelooflijk vol en licht en fonkelend
al onze levens zouden worden

Het is 2016. James Wood is een jongen in Engeland. Zijn beste vriend heeft zelfmoord gepleegd. Die vriend heeft hem 3 keer proberen te bellen, maar James nam niet op omdat hij net een nieuwe Playstation had gekocht Op YouTube, onder het liedje TO BUILD A HOME, schrijft James in een comment dat hij zich zo ontzettend alleen en verloren voelt. Hij schrijft het daar omdat hij niemand heeft aan wie hij het kan vertellen. Als flessenpost vanaf een onbewoond eiland.

Een stuk over ronddobberen in de virtuele wereld. Een wereld waarin er wel WIFI is, maar waarin we allemaal zijn losgeraakt van elke verbinding.

Alleen het ik is overgebleven
Ik is alleen overgebleven.
Het glazen paleis van de verbeelding
is een glazen stolp van eenzaamheid geworden.