Ik ontdekte 3 jaar geleden per toeval via Facebook de nieuwe opleiding 'schrijven'. Ik ben daar direct op gesprongen omdat ik toen net gestart was met een blog. In het eerste jaar kregen we les van Lara Taveirne. Een heel boeiende, inspirerende madame die me toch wel op haar chaotische manier enorm heeft geïnspireerd. Dat eerste jaar waren we wel met te veel leerlingen (15), waardoor het voor haar waarschijnlijk niet evident was al die ingestuurde teksten bij te houden, te lezen ed. Vanaf het tweede jaar kregen we dan les van Hilde Vandermeeren, een schrijfster met een enorme palmares. Ook van haar heb ik vanuit haar professionele ervaring enorm veel bijgeleerd. Ik ben haar vooral dankbaar dat ze me altijd heeft gesteund en aangemoedigd.

Ja, ik schrijf een blog en ook voor mijn werk moet ik vaak teksten, mails schrijven.

Ik ben héél blij dat ik die opleiding heb kunnen volgen en dankbaar dat STAP die aanbood. Het is een echte luxe om zo dicht bij mijn deur les te kunnen volgen bij professionele schrijvers.

Nee.

Leerling-leerkracht is een wederzijdse relatie. Beiden moeten in elkaar geloven. In mijn parcours (vooral in het tweede jaar) hebben we dat in onze lesgroep ondervonden, waardoor de leraar geen leraar kon zijn voor sommige leerlingen.

Ik ben hen dankbaar dat ze altijd in mij hebben geloofd.

In dit laatste jaar zijn we allemaal aan een groot schrijfproject begonnen, dat schept wel een band. Na deze opleiding zal ik zeker nog verder contact opnemen met mijn medeleerlingen, ook om om te informeren hoe het verder loopt met hun project.

Mijn droom is om het boek dat ik in dit laatste jaar ben gestart, af te werken, en wie weet ook uit te geven.