Ik startte op 8-jarige leeftijd met muziekinitiatie. Ik had één jaar gemist, maar kon toch dankzij dat ene jaar muziekinitiatie al in het derde leerjaar met gitaar beginnen. Tijdens mijn eerste jaar, kreeg ik les van Bert Lietaert en daarna 3 jaar van Frank Duyvejonck. Ten slotte heb ik 6 jaar van Ann Vanoverschelde les gekregen. Notenleer had ik eerst van Marian Deboutte en daarna volgde ik AMC bij Hilde Dumoulin. Samenspel had ik eerst van Beatrijs Vankersschaever, daarna van Joke Debel en nu van Bram Lefèvre.

Eerst en vooral omdat ik gitaar natuurlijk mooi vind, maar ook omdat het een zeer veelzijdig instrument is. Je kan er van klassiek tot rock op spelen. Veel werken voor andere instrumenten worden ook gearrangeerd voor gitaar, dus je kan er heel veel mee doen.

De lessen esthetica zijn een pak makkelijker, omdat je al gewend bent muziek te analyseren. Ook zou ik zeggen dat je nog meer kan genieten van een concert, omdat je het werk erachter kent. Overigens leer je doorheen de jaren veel mooie muziek kennen waarmee je misschien nooit in contact mee zou zijn gekomen.

STAP is een plaats waar je zonder al te veel stress dingen kan bijleren, van muziek kan genieten en vrienden kan maken.

Ik heb nooit aan opgeven gedacht.

Ik heb zeer veel muziek leren kennen. Wel heb ik geen specifieke componist die me inspireert, ze zijn allemaal zeer goed.

Mijn leerkrachten hebben me geholpen door de juiste muziek te geven en natuurlijk te helpen die muziek te spelen. Ze gaven altijd positieve en opbouwende kritiek, zelfs al was je zelf helemaal niet tevreden over wat je had gepresteerd. Mijn leerkrachten geloofden in mij en prikkelden mijn interesse en hebben zo geholpen om mij te maken tot wie ik nu ben.

Zeker, samenspel en notenleer zijn daarvoor de beste opties. In samenspel maak je snel vrienden en op weekend mag je dan 3 dagen met die vrienden spenderen.

Etude simple 17 van Leo Brouwer en Sergio's Saga van Stefaan Baert