Ik startte mijn muziekopleiding toen ik 8 jaar oud was. Met een aantal vrienden hadden we een initiatieles gevolgd die georganiseerd werd door een leraar van de lagere school. Meester Bjorn Denys was toen de slagwerkleraar. Ik had het geluk om hem gedurende al die jaren als mijn leerkracht te hebben. Hij begeleidde mij met andere woorden van mijn eerste noot tot mijn laatste. Mijn eerste jaar notenleer bij meester Tom was heel leuk en interactief. Hoe ouder ik werd, hoe serieuzer de lessen werden. Ik volgde AMC bij mevrouw Hilde Dumoulin. Dat was vooral luisteren en naar concerten gaan. Mijn drumjaren vlogen voorbij. Nu is het al mijn laatste jaar. Mijn muziekervaring is er eentje die mij niet enkel gevormd heeft op muzikaal vlak, maar ook als persoon.

Ik wilde iets anders dan gitaar of piano. Mijn twee zussen speelden al piano en ik wilde niet na-apen, ik wilde iets nieuws. Toen ik hoorde dat een goede vriend van mij drums wilde spelen, vond ik dat wel interessant klinken. Ik heb me meteen ingeschreven en ik heb er geen enkel moment spijt van gehad.

Op school kreeg ik in het middelbaar ook muziekles. Ik had een heel groot voordeel, omdat ik al heel wat kende van muziek. Nu in mij laatste jaren op school haal ik er nog steeds voordeel uit, in het vak esthetica bijvoorbeeld.

STAP zal voor mij altijd een mooie herinnering blijven met ook wel wat stressmomenten, die ik toch steeds probeerde te overwinnen. Ik heb geleerd om door te zetten en niet zomaar op te geven wanneer het moeilijk werd.

Ja, ik heb toch wel een tijdje gedacht om te stoppen in mijn voorlaatste jaar. Alles werd druk met school en andere hobby's en ik had een pauze nodig. Ik vertelde het aan mijn leraar Bjorn en na een goed gesprek heeft hij me overtuigd om ervoor te blijven gaan.

Vooral meester Bjorn Denys zal ik nooit vergeten. Ik ben hem dankbaar voor al die jaren dat ik de kans kreeg om zowel individueel als in samenspel te leren musiceren. Hij heeft altijd heel veel geduld met mij gehad en dat waardeer ik erg. Hij heeft me begeleid, gemotiveerd en gesteund doorheen de jaren.

Dank u wel Bjorn dat je heel veel geduld had en altijd heel vriendelijk bleef. Ik bewonder jou en hoe je het volhoudt. Ik zal je nooit vergeten, de grappige en minder grappige momenten zullen me altijd bijblijven.

De vrienden waarmee ik naar de intiatieles stapte, spelen nu nog altijd samen met mij muziek.

Caramba! (E. Kopetzki) Whispering Woods ( W. J. Shinstine) In mei: La Riviera Di Ponente (M. Lambert)

Je moet denken dat je niet alleen bent en dat er nog honderden leerlingen dit hebben doorstaan.

Ik zal blijven drummen in een drumband, voor de rest heb ik niet echt plannen.