Ik startte vioolinitiatie toen ik in het eerste leerjaar zat bij Mieke Demeurisse. Daarnaast heb ik ook nog dictie geprobeerd, maar mijn passie lag en ligt nog steeds meer bij muziek, namelijk viool. De notenleerlessen volgde ik bij Marian Deboutte en later MCV bij Hilde Dumoulin en Tom Dejonckheere. Toen ik wat ouder werd, mocht ik ook bij het strijkersorkest van STAP onder leiding van Dirk Lievens.

Vroeger keek ik graag naar de Koningin Elisabethwedstrijd op tv en heb daar het instrument viool ontdekt. Toen ik klein was speelde mijn mama ook vele pianoliedjes voor mij en dat zorgde ervoor dat ik van muziek ben beginnen houden. Wanneer ik dan ouder werd, wou ik samen met haar kunnen muziek spelen, maar ik dan op een ander instrument. We wilden elkaar dolgraag kunnen begeleiden en dat is bij sommige stukken zeker gelukt! Ik heb nog geen enkele keer spijt gehad van die keuze!

Vele leuke ervaringen! De academie heeft me vele kansen gegeven en me enorm veel bijgeleerd. Ik ben daarvoor heel dankbaar!

Toen ik ongeveer 13-14 jaar was, vond ik het vioolspelen zelf wel leuk, maar het oefenen ervan vond ik minder leuk waardoor ik ook niet vooruit ging en wat ben blijven steken in dat jaar. Ook vooral als je jong bent, leer je alle technieken aan en later kan je daar plezier uit halen in grotere stukken, dat wou ik waarschijnlijk al direct kunnen in plaats van alle moeilijke technieken aan te leren. Toch hebben mijn ouders en vooral mijn vioolleerkracht Mieke mij blijven motiveren om verder te doen. Nu ben ik daar heel blij om en vind het zelf jammer dat ik vroeger niet wat meer geoefend heb.

Mijn vioolleerkracht Mieke Demeurisse heeft me doorheen mijn jaren in STAP altijd in alles gesteund! Ze heeft me geleerd dat viool spelen meer is dan enkele noten spelen. Ik moest altijd meer muziek maken in mijn stukken en durven spelen. De laatste jaren heb ik beseft dat dit veel leuker spelen is op die manier, wat ik vroeger niet durfde. Ook naast de vioollessen waren er de pianorepetities met Veronique Vanhoucke. Zij heeft me ook leren muziek maken en vooral leren samenspelen met de piano, dit zorgde er steeds voor dat ik altijd goed voorbereid was voor een concert en overlaatst ook mijn eerste proef richting Point Final. Ook het orkest o.l.v Dirk Lievens heeft me geleerd om stukken te ontcijferen en te leren spelen in een orkest. De mopjes van Dirk maakten het nog interessanter. Marian Deboutte zorgde ervoor dat ik noten kon lezen, zonder deze kennis kon ik ook niet beginnen aan viool.

Boodschap aan Mieke Demeurisse: Een dikke merci, Mieke om me al van toen ik klein was en vooral nu te laten openbloeien in de muziek, de goeie tips die ik altijd kreeg wanneer iets niet lukte en ik erdoor gefrustreerd raakte, de behulpzaamheid wanneer er iets was, de lessen die je leerrijk en vooral leuk maakte, het geduld wanneer ik vroeger weer niet geoefend had ;) en nog veel meer! Echt bedankt voor al die leuke jaren, ik heb ervan genoten en zal het zeker niet vergeten! Ook merci aan alle andere leerkrachten die mij hebben gebracht tot waar ik nu sta, jullie waren geweldig!

De tijd dat ik meer klank moest maken door mijn strijkstok meer te gebruiken en Mieke steeds zei dat ik een kleinere strijkstok ging krijgen zal toch wat nablijven.

Dit is nog een verrassing!

Zelf ben ik een grote stresskip, maar heb hier doorheen de jaren mee leren omgaan. Je moet er gewoon van genieten en denken dat je het voor jezelf speelt. Als je goed voorbereid bent, hoef je geen stress te hebben.

Ik zou graag viool blijven spelen en nog meer willen bijleren. Misschien wil ik later wel meespelen in een orkest in mijn vrije tijd.