Ik begon in het derde leerjaar met lessen notenleer en een jaar later koos ik om piano te leren. Toen ik in het middelbaar kwam, bleven er nog maar weinig klasgenoten over, maar ik wou nog graag verderdoen. Het werd namelijk steeds toffer want je blijft steeds meer leren. Er kwam ook nog groepsmusiceren met Geert bij, waar ik 6 jaar lang de baslijnen van het orkest heb gespeeld. Ik heb heel veel pianoleerkrachten gehad en ze hebben allemaal hun steentje bijgedragen.

Bij mijn oma staat een piano in de living waar ik graag op wou kunnen spelen. Met de beperkte notenleerkennis die ik had na mijn eerste jaar, kon ik al wat spelen eenmaal ik 1 noot wist zitten.

Als je op een bepaalde plaats met een piano komt, krijg je natuurlijk snel zin om een deuntje te spelen.

De muziekschool bood altijd ruimte voor rust en ontspanning in tijden van drukte. Ik heb er ook een goeie opleiding gevolgd en heb cultuur in een groter geheel leren kennen. Daardoor zal ik er achteraf ook van kunnen genieten.

Mijn parcours is allesbehalve stabiel geweest. Sinds Annemie op pensioen gegaan is, heb ik ieder jaar een andere leerkracht gehad (soms zelfs 2). Dit zorgde voor onnodige frustraties en extra stress door bijvoorbeeld onregelmatige voorbereiding voor een examen.

Natuurlijk heb ik veel klassieke componisten leren kennen via de MCV-lessen en de pianostukken. Via groepsmusiceren heb ik echter ook pop-, film- en rockmuziek leren kennen die mijn horizonten verder verbreed hebben.

Zoals ik al eerder zei, heb ik heel veel leerkrachten gehad doorheen mijn loopbaan. Als ik goed tel een stuk of 8 in 9 jaar tijd. Ik ben begonnen bij Annemie, maar wanneer zij op pensioen ging, kwamen er nog veel na. Dit heeft me veel verschillende leermethodes en muziekstijlen opgeleverd.

Sowieso wil ik alle leerkrachten bedanken voor hun bijdrage, al was het maar enkele maanden invallen. Ik wil Annemie bedanken om me te lanceren en altijd te blijven volgen bij concertjes en Tamara om me nu te leiden naar de Point Final. Bovendien wil ik Korneel proficiat wensen met zijn vaderschap!

Dankzij de muziekschool kende ik op voorhand al de helft van mijn middelbare klas, dus dit hielp zeker om de overstap te maken. Door langer verder te doen leer je ook veel mensen kennen die je vaak opnieuw tegenkomt.

Op mijn eerste editie speel ik het plichtwerk 'About her' geschreven door Norbert Goddaer en de Regenprelude van Chopin. Op de tweede voorstelling komen 'Clair de Lune' van Claude Debussy en 'Opening Night Jazz' van Martha Mier.

Als je je stukken goed inoefent, hoef je je geen zorgen te maken. Daarnaast is een beetje stress volledig normaal. Pas door vaak op te treden zal je daarin sterker worden.

Ik zal even afstand nemen van de pianolessen, maar ik zal wel blijven spelen. Ik zou het heel tof vinden om later ook een piano te hebben om nog nieuwe stukjes te leren spelen.