Aurélie Lammertyn
Lammertyn
Aurélie
Studierichting 
Woord
Beschrijf in het kort je parcours bij STAP Ik startte op mijn achtste met dictie. Hier kreeg ik les van Shirley Sintobin. Toen we hoorden dat er ook dictie lessen waren in Beveren ben ik daar les gaan volgen omdat dit zeer dicht was voor mij. Daar kreeg ik les van Siska Viaene. Zo is de bal beginnen rollen. Nadien ben ik drama en voordracht beginnen volgen. ik heb zo goed als al mijn jaren voordracht gekregen van Siska. De lessen drama heb ik vooral gekregen van Martine Geerinckx. Ik ben dus afgestudeerd in Drama, Voordracht en Repertoire studie. (nu heten die vakken anders :) ) Nog steeds volg ik les in de academie en ondertussen zit ik al in mijn laatste jaar Regie en volg ik sinds dit jaar ook De Compagnie. Dus zoals je ziet krijg je mij niet weg bij STAP.
Wat houdt een opleiding Woord precies in? Ik heb zo enorm veel geleerd. Je leert voor een publiek spreken wat het makkelijk maakte om een spreekbeurt op school te geven. Je leert verschillende aspecten van theater kennen en elk jaar blijf je groeien. Door al die lessen te volgen ben ik in het middelbaar veranderd van ASO naar KSO. Ik heb in de kunsthumaniora in Brugge les gevolgd en ben daar ook afgestudeerd. Door bij STAP lessen Woord te volgen is mijn passie voor theater blijven groeien en krijg ik er geen genoeg van. De dingen die je in de lessen woord leert kan je altijd in het dagelijkse leven gebruiken. Je leert er niet alleen teksten vanbuiten leren. Je leert ook hoe je je stem en lichaam gebruikt, hoe je de ruimte gebruikt, hoe je met andere mensen kan communiceren,... Ik zal eerlijk zeggen mijn ouders hadden mij naar dictie gestuurd en begreep eerst niet waarom. Maar kijk nu, ik ben 20 en volg na 12 jaar nog steeds les in STAP.
Wat betekent de academie voor jou? STAP heeft ervoor gezorgd dat ik verliefd ben geworden op theater en alles er rond. Daar ben ik alle leerkrachten die mij zoveel hebben geleerd zo dankbaar voor. Ik zie al mijn theaterdocenten als een 2e mama. Ik voelde me thuis als ik in de lessen kwam. Ik kon alles delen en vertellen. Het heeft me ook gemaakt tot wie ik ben.
Kan je iets vertellen over de rol van je leerkracht(en)? Voornamelijk heb ik les gekregen van Martine, Siska en ook Gino Debeyne. Elke van hebben mij zoveel geleerd. Gino heeft me een bredere kijk gegeven op de kunst, het analyseren van een toneelstuk. Ik wou dat die lessen langer duurden dat we langer over alle dingen konden napraten. Siska heeft me van in het begin tot het einde zoveel geleerd. Ik verlangde elke week naar de les waar ik zo warm werd ontvangen door Siska. Elke keer kwam Siska af met een super leuke tekst. Ik mis de dikke knuffels enorm hard!! Dan hebben we Martine. Martine is net als Siska een theater mama voor mij. Elke drama les gaf Martine een nieuwe uitdaging om onze grenzen te verleggen in het spelen. Telkens boeiende teksten mogen spelen. Elke week had ik zoveel goesting op te spelen op de vloer. Toen ik afstudeerde wilde ik gewoon niet weg uit stap. Toen Martine mij contacteerde dat er lessen regie werden gegeven door haar zei ik meteen JA! Ik wou de andere kant van het theater leren kennen om mijn rugzak te vullen. De eerste twee jaar regie kreeg ik van Martine en wat heb ik enorm veel geleerd, gezien, leren kennen... Ze weet mij elke keer wat meer te leren. Aan alle docenten die ik heb gehad. EEN DIKKE DIKKE DANK JE WEL!
Maakte je vrienden in de academie? Ik maakte zeker vrienden in de academie. Door er een aantal jaren les te hebben gevolgd kom je zeker met heel veel mensen in contact. Met de ene word je de beste vrienden waar ik nog steeds contact mee heb. Met sommige mensen loopt het wat stroever. Maar dat maakte het soms wel boeiend tijdens de lessen drama of een impro oefening.
Wat zijn je verdere plannen nu je afgestudeerd bent? Ik hoop dat ik volgend jaar zeker mijn lessen in De Compagnie kan verder zetten. Ook hoop ik dat ik mag blijven spelen en misschien ooit zelf een toneelgroep mag regisseren. Ik wil gewoon voortdurend bezig blijven met theater.
Wat miste je het meest tijdens de Corona periode en waar kijk je naar uit? Het repeteren. Als je zo verlangt om met zen alleen een stuk te brengen en niet samen kan repeteren maakt dat het zo moeilijk om het volledige stuk te begrijpen, te vertellen. Een stuk speel je samen, draag je samen en vertel je samen. Doordat we elkaar nu niet meer samen zien en niet meer kunnen spelen mis ik enorm het samen zijn en het samen maken van een voorstelling. Ook hoop ik dat ik mijn eindwerk zal kunnen brengen met mijn spelers. Dat al hun harde werk gezien kan worden.
Neemt deel aan: 
Kerkhofblommenstraat
Zus van