Beschrijf in het kort je parcours bij STAP Toen ik in het 2e leerjaar zat, startte ik met muziekinitiatie. Daar leerde ik de verschillende instrumenten kennen en wilde ik heel graag piano leren spelen. De 3 jaar erop kreeg ik les van Fréderic en Ellen Lampo. Net zoals iedereen die muziek volgt, moest ik ook notenleer volgen. Dat veranderde vanaf het middelbaar naar AMC waarin ik meer geleerd heb over de verschillende muziekstromingen. Na 3 jaar pianoles in een drukke groep van 5 ben ik uiteindelijk bij Joachim De Borger beland. Samen met Mathis De Brabandere werden we telkens weer aangespoord het beste uit onszelf te halen en elkaar naar een hoger niveau te tillen. We zijn dankzij de piano heel goeie vrienden geworden. Ook met samenspel heb ik een heel traject afgelegd. Zo ben ik begonnen met het spelen van quatre-mains bij Hilde Rosseel. Na 2 jaar had ik zin in iets anders en ben ik de jaren daarop gaan spelen in een slagwerkensemble, heb ik samen in een ensemble met viool gezeten, heb begeleidingspraktijk gevolgd en zit ik nu in de lessen compositie bij Hans Helsen.

Wat betekent de academie voor jou? STAP is doorheen de jaren heen veel voor mij gaan betekenen. Ik haal enorm veel voldoening uit piano spelen en wil er het liefst van al voor de rest van mijn leven mee verder. Dit heb ik volgens mij te danken aan Joachim, want zonder hem zou ik niet staan waar ik nu sta. Hij stond achter elke uitdaging of wild plan. ‘Flight of the Silverbird’, ‘Claire de Lune’ en de werken dat ik dit jaar op mijn Point Final! zal spelen zijn daar het bewijs van. Bij deze een dikke merci voor de vele topjaren!!!

Wat zijn je verdere plannen nu je afgestudeerd bent? Ik hoop dat ik na mijn studies terug de draad van pianoles kan oppikken. Ik blijf wel zeker piano spelen, ook zonder les! Het zou natuurlijk ook een droom zijn nog meer zaken te componeren voor harmonieën en orkesten, maar ik weet niet of dat een te halen droom is… De tijd zal dat wel uitwijzen.